Tijdens een pijnlijke ziekte verging mij helaas ook nog eens alle lust om een boek te lezen. Ik gaf me daarom maar over aan het kijken naar films. Zo stuitte ik op de Netflixserie ‘The Queen’s Gambit’, die me mateloos fascineerde. Deze miniserie gaat over Beth Harmon. Zij leert als jong weeskind op het internaat schaken van de conciërge. Beth ontwikkelt zich tot een geniale schaakspeler. Zij wint het ene kampioenschap na het andere. En dat in een mannenwereld in de jaren zestig. De filmserie bevat het nodige aan dramatiek en tragiek, maar laat ik niet te veel verklappen. Kijk zelf maar.
The Queen’s Gambit deed me automatisch terugdenken aan mijn eigen schaakperiode als tiener. Elke donderdagavond schaakte ik tegen een jonge of oudere tegenstander in een kerkzaal die stijf stond van de sigarettenrook. Ik heb in die tijd trouwens nog mijn pionnen-, toren- en koningsdiploma gehaald, maar dit terzijde. Het schaken leerde me geduld, aandacht en logisch denken. Ik bracht vele jaren later mijn oudste zoon de geheimen van het schaakspel bij. Gestimuleerd door de Netflixserie speelden we beiden afgelopen weekend weer diverse partijen. Heerlijk, vooral ook als je wint…De film blijkt trouwens wereldwijd een ware revival van de schaaksport in gang te zetten.
Al mijmerend schoot me ineens de volgende gelijkenis van het schaakspel te binnen. Is het leven zelf niet te vergelijken met een soort schaakwedstrijd? We spelen met zwart tegen aanvallende machten en krachten om ons heen. Corona lijkt ons soms schaakmat te zetten. De strijd tegen het virus gaat onophoudelijk door. Soms sneuvelen er pionnen. Soms wordt er geofferd in de hoop op spelvoordeel (gambiet) in de ontwikkeling van een vaccin. Soms vinden er gekke paardensprongen plaats. Soms lijkt de situatie op een patstelling. We bekijken de spannende situatie vanuit onze ivoren torens in quarantaine. De lopers staan voor de ontwikkelaars van een vaccin. En de Queen en King? Zijn zij niet de bruid en bruidegom, die we in het Bijbelse Hooglied tegenkomen? De Dame, die staat ten diepste voor onszelf, kerk en wereld. En de koning is symbool voor Jezus Christus. Met Kerst zullen we weer horen over de geboorte van het Koningskind, bevrijder en brenger van ultiem licht en vrede.
Laten we deze Adventstijd hopen en bidden dat we als geliefden van deze koning de tegenpartij met zijn ziektepandemie schaakmat zullen zetten. Hoe eerder hoe beter.
Reactie plaatsen
Reacties