‘Ken jij Hans King?’, vroeg een theologiestudent me eens in 1986. Het gebeurde tijdens een ‘asado’ (BBQ) in de tuin van het theologisch seminarie Isedet in Buenos Aires. Ik moest mijn medestudent uit Uruguay tweemaal vragen over wie hij sprak? Uiteindelijk bleek hij de beroemde theoloog Hans Küng te bedoelen. Hij was namelijk een groot fan van deze vooraanstaande wetenschapper en vond dat ik op Küng leek. Die laatste opmerking deed mij als jonge student natuurlijk blozen en ik schoot als vanzelf in de ontkenning, ook al is onze roepnaam dan hetzelfde.
Deze hilarische herinnering kwam weer naar boven, toen ik dinsdagmiddag 6 april las dat Hans Küng op 93-jarige leeftijd was gestorven. De King, de koning onder de theologen, leeft niet meer.
Dat maakte we toch wat melancholiek. Ook ik heb nog steeds groot respect voor deze ‘koning’. Hij verbond mij allereerst met mijn eigen vader Jo Tissink. Beide heren zijn geboren in 1928. Mijn pa had als predikant een foto van Hans Küng op zijn theologische eregalerij hangen in zijn studeerkamer. En er stonden diverse dikke pillen van Küng in zijn boekenkast, zoals ‘Christen zijn’ en ‘Bestaat God?’.
Hans Küng promoveerde al als Rooms-katholieke twintiger in 1957 op het taaie thema over de rechtvaardiging door geloof. Hij ging in debat met die andere King onder de theologen Karl Barth (1886-1968). Küng kwam tot een interessante synthese tussen de rechtvaardiging uit geloof en de noodzaak van de goede werken. Barth sprak met grote waardering over diens proefschrift.
Hans Küng schreef helder over allerlei theologische kwesties. Hij schuwde daarbij zijn kritiek op de kerk, het celibaat en de onfeilbaarheid van de paus niet. Dat kostte hem zijn baan als docent. Daarna zette hij zich met hart en ziel in voor de interreligieuze dialoog. Hij schreef hij dikke boeken over andere godsdiensten. Ook zijn project ‘Weltethos’ (wereldethiek) was groots, koninklijk. Uiteindelijk draait het in alle religies toch niet om de leer, maar om het goede leven, een duurzaam bestaan en een leefbare samenleving en wereld.
Hans Küng was voor mijn vader, voor mij en voor zoveel anderen een inspirator en een voortrekker. Hij is gestorven. De King is dood. Moge zijn gedachtenis en zijn vernieuwende ideeën ons blijven inspireren.
Tot slot een citaat van zijn hand (uitgesproken tijdens een toespraak voor de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties in New York op 9 november 2001):
“Globalisering heeft een mondiaal ethos nodig, niet als extra last, maar als basis en hulp voor mensen, voor het maatschappelijk middenveld. Sommige politicologen voorspellen een 'botsing van culturen' in de 21e eeuw. Hiertegenover zetten we onze toekomstvisie van een ander soort; niet alleen een optimistisch ideaal, maar een realistische visie op hoop: de religies en culturen van de wereld, in interactie met alle mensen van goede wil, kunnen een dergelijke botsing helpen voorkomen, op voorwaarde dat ze zich de volgende inzichten realiseren: geen vrede tussen naties zonder vrede onder religies. Er is geen vrede tussen religies zonder dialoog tussen religies. Er is geen dialoog tussen religies zonder mondiale ethische normen. Geen overleving van onze aardbol in vrede en gerechtigheid zonder een nieuw paradigma van internationale betrekkingen gebaseerd op mondiale ethische normen. "
Hans Tissink
Reactie plaatsen
Reacties