Brief aan Thomas a Kempis

Gepubliceerd op 9 september 2021 om 11:41

Beste Thomas,

Jouw sterfdag op 25 juli 2021 550 jaar geleden is in Zwolle niet onopgemerkt gebleven. Het was wel even spannend wegens alle coronagolven. Wat kan doorgaan? En wat niet? Ik kijk terug op een mooie gedachtenis. Bij jouw grote gedenksteen vlakbij begraafplaats Bergklooster klonken mooie woorden en verstillende muziek. Iemand las voor uit jouw kroniek. Jij overleed na de laatste getijdendienst op 91-jarige leeftijd, 62 jaar na je inkleding in het klooster op de Agnietenberg. Je hebt daar tal van ontberingen en aanvechtingen meegemaakt. Je kopieerde de Bijbel en andere boeken met je fraaie handschrift. En je schreef allerhande grote en kleine traktaten tot stichting van de jongeren. Deze boekjes vonden ook buiten het klooster gretig aftrek vanwege je heldere en eenvoudige stijl.

 

 

Er gebeurde meer afgelopen zomer om jou te herdenken. Er verscheen een speciale editie van het huis-aan-huisblad De Swollenaer. En jouw portret werd in Sassenstraat fraai en groots geschilderd door graffitikunstenaar Donovan Spaanstra. En verder zag ik wekenlang billboards in de stad hangen met spreuken van jouw hand.

Ik denk dat jij dit allemaal nooit had kunnen bedenken. Jij hield niet van al die aandacht en persoonlijkheidsverering. ‘Ik wil liever onbekend blijven’, schreef je meer dan eens. Gewoon met een boekje in een hoekje. Geen poespas, geen ego verheffing. Neen, doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg. Voor je je weet, loop je naast je schoenen.

Toen ik bovenstaande foto eens aandachtig bekeek, ging het volgende door me heen. Iedereen maakt op zijn of haar manier wel een plaatje van jou. Je kunt met jouw traktaten heel veel kanten op. Je boeken worden gelezen door zeer gevarieerde mensen, van links tot rechts, van conservatief tot progressief. Dat is toch bijzonder.

Eén activiteit kon helaas nog niet doorgaan: de musical ‘De terugkeer van Thomas a Kempis’. Deze zit nog in het vat. Hopelijk volgend jaar, als het zingen met koren in de kerk weer mag en kan. 

Je blijft in elk geval in ons voortleven. Als iemand die nog steeds de zielen kan ‘stichten’ met pakkende spreuken en wijze levenslessen. Zoals deze spreuk die te zien was op straat onlangs: ‘Te kritisch? Zoals je van binnen bent, zo is je oordeel over mensen.’

Ja, jij was soms scherp. Jij hielp mensen te onderscheiden tussen goed en kwaad, tussen God en niet-God. Help ons komend seizoen maar weer met het schoonmaken van onze binnenkamer. Dan straalt dat vanzelf wel uit naar buiten.

 

Warme groeten,

 

Hans

 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.